Ellabeers.reismee.nl

Thailand, Pai en Chiang Mai

Lieve vrienden,

Nog steeds dringt het nog niet helemaal tot me door, maar inmiddels ben ik alweer thuis. Ik word al twee ochtenden compleet in de war wakker. Ik begrijp niet in welke dorm ik ben, mijn bed is vreemd laag bij de grond, ik zie overal planten in mijn kamer, ik herken mijn huis niet en kan de wc niet vinden. Ook begrijp ik maar niet waarom ik 4G op mijn telefoon heb, zodra ik wakker word! Ik maak net twee kaiserbroodjes met filet american, kaas en smeerkaas klaar, wat ik zó gemist heb! Toch mis ik nu de ontbijtjes in Azië, mét fruitshake. Ik weet niet wat ik mezelf hier te drinken in moet schenken, wat in Azië altijd zo vanzelfsprekend was!

In Thailand heb ik totaal geen tijd gehad om mijn blog bij te houden, dus had ik al vrij snel besloten om dit thuis wel te doen. Ik dacht 1 hele blog aan Thailand te kunnen wijden, maar ik zal het noorden en zuiden opsplitsen.

De ochtend na mijn aankomst in Chiang Mai, pakte ik de bus naar Pai, waar ik Suus, die niet wist dat ik zou komen, ging verrassen voor haar verjaardag! Toen ik incheckte, stond Suus haar vriendin Jodie al naast me en we sneakten naar een platform met hangmatten, waar Suus lag te chillen. Suus' gezicht en reactie waren echt onbetaalbaar toen ze me zag. We waren weer herenigd! De rest van de dag chillden we bij het zwembad en de avond brachten we door op de geweldige nightmarket met streetfood. Ga in Pai niet in een restaurant eten, maar ga elke avond naar de nightmarket en probeer alle streetfood!

Met Elske huurde ik de volgende dag een scooter om door en rondom Pai te gaan touren. We bezochten een Chinees dorpje, waar we thee aangeboden kregen, en we gingen op zoek naar watervallen, die in het droogseizoen allemaal droog staan.. We reden een heerlijk rondje, reden terug naar Pai om te lunchen en voor de sunset reden we terug naar de canyon. We klommen en klauterden tussen de rotsen door en keken vanaf de rand van een klif naar de zon die achter de bergen verdween. We gingen in de avond weer naar de nightmarket. Pai is een heerlijke chill out place, dus verder deden we er ook niet zoveel. Dit was wel even lekker na alle acitiviteiten in Borneo!

Na een ontbijtje met Elske, ging ik voor, jawel, een Thaise wax! Ik wrong me in de meest ongemakkelijke posities, maar het was het waard! Elske kwam me hier vandaan ophalen en we tourden nog een rondje op onze scooters. Hierna chillden we nog even met Suus en Jodie, waarna alle drie de meiden de bus naar het zuiden pakten. Ik bleef nog een nachtje in Pai, chillde bij het zwembad en leerde weer wat mensen kennen, waarmee ik, heel voorspelbaar, naar de nightmarket ging.

Ik wist dat wat ik de volgende dag wilde gaan doen riskant zou zijn, maar ik zou geen Ella heten als ik het dan toch zou gaan doen. Ik huurde een scooter en besloot in mijn uppie terug te gaan rijden van Pai naar Chiang Mai. Een rit van zo'n 4 uur, 135 kilometer en maar liefst 762 bochten, dwars door de bergen. Ik scheurde, helemaal in mijn element richting de bergen, waar ik al gauw begon aan scherpe en haarspeldbochten, waar ik voorzichtig doorheen ging, maar als een waaghals, moest ik ook auto's en vrachtwagens inhalen. Ik voelde me helemaal happy en stoer dat ik dit alleen ondernam! Ik scheurde door dorpjes en had uitzicht over de bergen. Halverwege kwam ik een bordje van een waterval tegen, eindelijk! Eens kijken of hier wel water was. Ik nam de afslag naar de Mork-Fa waterval, een smal, stijl weggetje de berg op en af. Ik liep 10 minuten door een prachtig park en er was water! Een dunne straal water kwam uit in een klein meertje. Locals waren hier hun weekend aan het vieren, met eten en een duik. Ik ging verder op pad door de bergen en het laatste stuk richting Chiang Mai was vrij recht toe recht aan, waarbij ik ook lekker de 100 km/h aan kon tikken! Chiang Mai Old Town lijkt wel een doolhoof, dus na even zoeken vond ik eindelijk mijn hostel. Ik reed terug om mijn scooter weg te brengen en mijn backpack op te pikken, die de agency voor me naar Chiang Mai had gebracht. Ik kwam Elske weer tegen in het hostel, waar ik mee ging eten. In het hostel leerde ik een groep kennen, die naar een Thaibox Fight gingen, dus kocht ik gauw een kaartje en sprong in een tuktuk! De fights waren voornamelijk tussen kinderen/adolescenten, maar het ging er aardig aan toe. De mannen zetten hun geld in op rood of blauw, wat het publiek extra enthousiast maakte! Hierna gingen we nog uit in Spicy, waarna we de tuktuk weer in rolden en ons naar het hostel terug lieten brengen.

Na een ontbijtje in de poolbar, huurde ik met Niek, die gisteren ook mee was, scooters en reden we naar de Chiang Mai Canyon. Het was daar zo verschrikkelijk heet dat we onze spullen neer gooiden en gelijk een duik namen in het water wat tussen de canyon in staat. We zwommen naar de andere kant, waar je kunt cliff jumpen. Met de zenuwen in mijn lijf stond ik moed te verzamelen en uiteindelijk waagde ik de sprong van zo'n 10 meter hoog. Lekker chillen bij de canyon was niet mogelijk, aangezien er nergens schaduw was en het zeker boven de 40 graden was in de zon. We dobberden wat rond in het water, waagden nog een sprong van de cliff en scheurden op onze scooters terug naar Chiang Mai, waar we het veel te warme zwembad van ons hostel in doken. Chiang Mai staat bekend om de sunday nightmarket, dus hier ging ik met Connor, Chloe, Jesslyn en Pepijn naartoe. We struinden de eindeloze markt af, waar het super druk was en we aten halverwege met elkaar. Met de meiden struinde ik nog wat kraampjes af, waarna we terug strompelden naar het hostel. We waren doodop na onze vorige avond!

Met Chloe en Jesslyn had ik een super leuke klik, dus gingen we de volgende ochtend met elkaar op pad. We gingen op weg naar wat tempels binnen de gate van old town. We gingen bij 3 tempels naar binnen, waar ik achterin ging zitten om naar de locals te kijken, die daar hun ritueel af legden. Ze knielden neer, bogen naar voren en bidden. Ik vind het altijd erg intrigerend om naar te kijken en het voelt zo piecefull en rustgevend in zo'n tempel. Dit is echt altijd even een momentje voor mezelf en bezinning. Na 1,5 uur gingen we alweer terug naar het hostel, want het was echt bloody hot in Chiang Mai. De rest van de middag chillden en kletsten we aan het zwembad. In de avond struinden we met zijn drieën de gehele nightmarket af die er elke avond is, buiten de gate. We aten bij gezellige foodstallen en we gingen naar een Ladyboyshow, iets wat je ook echt in Chiang Mai gedaan moet hebben! We schoven aan op de eerste rij, overal liepen al ladyboys rond, die het uitgilden naar elkaar en drankjes serveerden. De muziek tetterde uit de speakers, waarna de eerste ladyboy aan een act op het podium begon. Ze waren allen gehuld in verentooien en grote, theatrale pakken en zo waren ook hun acts. Van solo zangeressen tot aan hele groepjes die een dans opvoerden. Net toen ik dacht dat het allemaal een beetje hetzelfde zou zijn, ging het er ineens allemaal wat heftiger aan toe. De ladyboys kwamen het publiek in en betastten, bereden en kusten random mannen. Eentje werd het podium op getrokken, waar een act op werd uitgevoerd, waar het publiek het op uit joelde! Buiten maakten we nog wat hilarische foto's met de ladyboys, waarna we met een grote glimlach terug gingen naar het hostel.

De volgende ochtend werd ik om 8.00 uur opgehaald door een minivan van Elephant Nature Park. Met een leuke groep mensen gingen we op pad en in de minivan kregen we een video te zien over hoe met de olifanten om te gaan. Ook kregen we situaties te zien, waarin olifanten misbruikt worden en van waaruit Elephant Nature Park de gerescuede olifanten krijgt. Ik moest echt bijna huilen van de tragische beelden. Olifanten die in circussen werken of gebruikt worden voor ritjes met toeristen op hun rug. Het ergste om te zien was hoe ze hiervoor getraind of eigenlijk gedwongen worden. Ze zitten dag in dag uit vastgeketend aan touwen en kettingen, worden gedwongen rondje om een paal te lopen en hebben overal diepe wonden van de kettingen. Ze kunnen geen kant op. Daarnaast hebben olifanten, net als mensen, emoties en raken zwaar gestresst, wat zichtbaar is aan hun gedragingen. Anyway, denk na voordat je op de rug van een olifant klimt of naar een olifantenverblijf of circus wilt gaan. Helaas worden olifanten nog steeds elke dag misbruikt en overlijden aan deze gevolgen. Elephant Nature Parc verricht echt waanzinnig werk! Naast de zorg voor olifanten, vangen ze ook 500 honden en 150 katten op en ook nog buffalo's en varkens. We kwamen aan op een groot uitgestrekt park, met een grote lodge in het midden, waarin we ontvangen werden. De olifanten stonden al hongerig op ons te wachten, die we gelijk stukken meloen mochten voeren. Gretig pakten ze met hun slurf de stukken meloen uit onze handen en stopten het daarmee in hun mond. De dag kon niet beter beginnen, wat een toffe ervaring! We vertrokken richting het uitgestrekte park en liepen naar een olifant, die alleen naast een boom stond. Door het misbruik was haar enkel gebroken en doordat dit niet verzorgd is, is dit scheef terug gegroeid en loopt ze op de zijkant van haar voet. Erg triest om te zien! We mochten haar aaien, haar huid voelde erg apart aan! We liepen door naar een volgende olifant, die al ouder dan 60 jaar was en nog naar eentje die al 85 jaar was. Olifanten kunnen net zo oud worden als mensen. In Elephant Nature Parc leven 70 olifanten, waarvan maar 7 mannetjes, die apart staan van de vrouwtjes. We mochten nog een olifant voeden met stukken fruit en groenten, waarna we door liepen naar een afgeschermd verblijf, waar een baby olifantje van 2 weken oud rond liep. Het verblijf was afgeschermd door grote betonnen palen met ruimte ertussen. Terwijl we hier tussendoor stonden te kijken, wandelde het baby olifantje er vrolijk tussendoor. We moesten allemaal gauw achteruit, omdat de kleintjes hun eigen krachten nog niet kennen. Tegelijkertijd brak er complete paniek uit binnen het verblijf. De grote olifanten begonnen te schreeuwen en tegen het hek aan te duwen. Van buitenaf kwamen er 3 grote olifanten met een rot gang aanstormd, die we nog net konden ontwijken door het op een rennen te zetten. Van binnenuit begonnen de olifanten aan het kleintje te trekken en van buitenaf te duwen. Geshockeerd stond ik alles te aanschouwen, maar ook met een grote glimlach, omdat olifanten zo ontzettend beschermend zijn. Naast een moeder heeft een baby olifant verschillende nanny's, die voor hem zorgen. We keken nog bij een andere olifant, waarna we gingen lunchen.

Na de lunch liepen we naar het water, waar 5 grote en een klein olifantje aan het badderen waren. Ze stonden al te toeteren en te grommen toen we aankwamen. Door te grommen communiceren ze met elkaar. Toeteren betekent dat ze geïrriteerd zijn en onze geweldig leuke gids Koi wist niet precies wat er aan de hand was, omdat we net aan kwamen. Het leek erop dat de olifanten water uit wilden, maar de rangers ze terug drongen om ons te beschermen. Ik dacht, laat ze er lekker uitgaan, wij gaan wel weg. We keken nog even toe hoe ze aan het badderen waren, waarna ze op hun gemakje met zijn allen het water uit kwamen waggelen. Weer zo'n unieke beleving om dit van zo dichtbij te zien! We keken bij nog een groepje olifanten die net het water uitkwamen, waarna we een break hadden in de lodge. Na een powernap op een bank, werd ik wakker geschud door mijn groep. We gingen terug naar het water om een olifant te gaan badderen! Er kwam er eentje op haar gemakje aan gelopen en liep gelijk doelbewust op de truck af en pikte een stuk fruit. Ze ging in het water klaar staan, terwijl ze een bucket met groenten en fruit stond leeg te eten. We gooiden haar met de hele groep tegelijk nat met buckets die we vulden in de rivier. We hadden de grootste lol met elkaar en met een grote glimlach gooide ik de ene na de andere emmer over haar rug heen. Ze genoot hier zichtbaar van and so did I! We hielden het zelf ook niet droog en kleedden ons hierna om, waarna de minivan ons terug bracht naar onze hostels.

Met Chloe, Jesslyn, Eva en Alice ging ik eten, waarna we bier kochten bij de 7-eleven om dit in het hostel gezellig op te drinken. Tom en Marc sloten bij ons aan en met zijn allen sprongen we een tuktuk in om ons bij Zoë in Yellow, the place to be in Chiang Mai, af te laten zetten. Toen de stroom, na een fiks tropisch regenbuitje, weer aanging, dansten we our asses off op de dansvloer! We hadden de tijd van ons leven en toen de tent sloot, verplaatsten we ons naar Spicy, die nog een half uur open was. We propten ons hierna met zijn zessen in een veel te kleine tuktuk, die eigenlijk niet met ons allemaal wilde vertrekken, maar uiteindelijk toch maar eieren voor zijn geld koos.

Ik boekte de volgende ochtend een cookingcourse, die ik vervolgens weer annuleerde, omdat ik te brak was. De rest van de dag deden Chloe, Jesslyn en ik niets anders dan chillen bij het zwembad. Ik zocht nog wat dingen uit, boekte wat hostels en vluchten en Connor, die terug was gekomen van Pai, boekte dezelfde vluchten, waardoor we onze reis gezellig samen zouden voortzetten! Met Chloe, Jesslyn en Eva at ik bij een Mexicaan en hierna dook in voldaan mijn privékamer in, die ik al voor de derde nacht op rij had geboekt. Ik sliep al weken op dorms, wat me prima beviel, maar bijna elke backpacker komt tijdens zijn reis op een punt dat je dorms, schuddende bedden en herrie zat bent en even een paar nachten tot rust wilt komen!

De volgende ochtend stond Connor al op me te wachten bij de receptie om 6.00 uur. We gingen een lange reisdag tegemoet. Van tuktuk naar twee vluchten, een busreis, een ferry en nog een taxi, waarna we in ons hostel op Koh Phangan aankwamen!

Hierover in mijn volgende blog meer, want inmiddels was ik in het zuiden aan beland!

Ik ga nu lekker met mezelf naar de Zwaluwhoeve, want verzin eens een betere plek om nog even lekker weg te zijn van alles en iedereen..!?

Liefs, Ella

Reacties

Reacties

Buuf Yvonne

Ik zat van de week te denken: "Hè? Heb ik nou blogs van Ella gemist, heb al zo lang niets meer gelezen." maar ik zie nu dat er tussen je laatste en voorlaatste blog ca. 3 weken zit. 't Was weer een genoegen om je blog over het eerste deel van Thailand te lezen, ik kijk al uit naar je laatste verhaal.
En Zwaluwhoeve... klinkt wel weer erg Hollands hoor.

Arie en Marianne

Lieverd, fijn dat je weer heelhuids thuis bent in NL met al je avonturen nog vers in je geheugen. Blijf nog lang nagenieten. Dit neemt niemand je meer af. Veel liefs uit Alaska.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!